عزیزم

آیا این تقدیر من است ؟ تا روزها در جاده دلتنگی بنشینم و

افسوس دوری تورا بخورم

درختان جاده زندگیم در حال خشک شدن هستند

افسوس که تو دیگر در کنارم نیستی

افسوس که سرنوشت برای ما جدایی را رقم زده

افسوس که هر چه بیشتر بدوم و بدوم ، تو دورتر و دورتر میشوی

گفتی ما بدون هم خوشبخت تریم اما.....

اما خوشبختی من در با تو بودن بود

افسوس که خوشیها تمام شد

افسوس که با تو بودنها تمام شد

اما اگر تو بدون من خوشبختی، دوری را تحمل می کنم

من و تو دو خط موازی بودیم که

هرگز نقاشی پیدا نشد که تا دو سر ما را عاشقانه به هم برساند  

و تا آخر این دنیا موازی خواهیم ماند .

                                                                  لعنت به این دنیا